LRC歌词
เหมือนยืนอยู่กลางเมืองที่ไม่มีใคร
มีคนมากมายแต่ใจมันกลับเงียบงัน
แสงไฟก็ยังสว่าง แต่ในใจฉัน
มืดมนจนไม่รู้จะก้าวไปทางไหน
ถามตัวเองซ้ำ ๆ ว่าฉันอยู่เพื่อใคร
ในวันที่ไม่มีแม้เสียงของหัวใจ
เงียบเกินไป จนกลัวจะลืมหายใจ
และลืมว่าครั้งหนึ่งฉันเคยฝันอะไรไว้
มันว่างเปล่า…ในใจที่เคยมีไฟ
มันเงียบงัน…ในฝันที่เคยยิ่งใหญ่
แต่ยังหายใจ…แม้ไม่มีใคร
ยังรออะไรสักอย่าง ที่จะปลุกฉันให้ลุกขึ้นใหม่
เฮ้, โลกไม่ได้ใจร้าย มันแค่ไม่ได้ใจใคร
ทุกคนก็เคยหลงทาง เคยล้ม เคยร้องไห้
ไม่มีใครเข้มแข็งตลอดไป
แต่ถ้าเรายังหายใจ แปลว่ายังไม่สาย
ใช้ความว่างเปล่าเป็นผืนผ้าใบ
ระบายความฝันแม้มือจะสั่นไหว
ชีวิตไม่ต้องสมบูรณ์แบบก็ได้
ขอแค่มีความหมายในแบบของเรา
อย่าปล่อยให้ความเงียบกลืนเราไป
แม้ไม่มีคำตอบ แต่การเดินต่อคือสิ่งยิ่งใหญ่
มันว่างเปล่า…ในใจที่เคยมีไฟ
มันเงียบงัน…ในฝันที่เคยยิ่งใหญ่
แต่ยังหายใจ…แม้ไม่มีใคร
ยังเชื่อในแสงรำไร ว่ามันจะกลับมาสว่างใหม่
เพราะแม้ในความว่างเปล่า
ชีวิตยังเขียนเรื่องราวของเรา…ได้เสมอ
มีคนมากมายแต่ใจมันกลับเงียบงัน
แสงไฟก็ยังสว่าง แต่ในใจฉัน
มืดมนจนไม่รู้จะก้าวไปทางไหน
ถามตัวเองซ้ำ ๆ ว่าฉันอยู่เพื่อใคร
ในวันที่ไม่มีแม้เสียงของหัวใจ
เงียบเกินไป จนกลัวจะลืมหายใจ
และลืมว่าครั้งหนึ่งฉันเคยฝันอะไรไว้
มันว่างเปล่า…ในใจที่เคยมีไฟ
มันเงียบงัน…ในฝันที่เคยยิ่งใหญ่
แต่ยังหายใจ…แม้ไม่มีใคร
ยังรออะไรสักอย่าง ที่จะปลุกฉันให้ลุกขึ้นใหม่
เฮ้, โลกไม่ได้ใจร้าย มันแค่ไม่ได้ใจใคร
ทุกคนก็เคยหลงทาง เคยล้ม เคยร้องไห้
ไม่มีใครเข้มแข็งตลอดไป
แต่ถ้าเรายังหายใจ แปลว่ายังไม่สาย
ใช้ความว่างเปล่าเป็นผืนผ้าใบ
ระบายความฝันแม้มือจะสั่นไหว
ชีวิตไม่ต้องสมบูรณ์แบบก็ได้
ขอแค่มีความหมายในแบบของเรา
อย่าปล่อยให้ความเงียบกลืนเราไป
แม้ไม่มีคำตอบ แต่การเดินต่อคือสิ่งยิ่งใหญ่
มันว่างเปล่า…ในใจที่เคยมีไฟ
มันเงียบงัน…ในฝันที่เคยยิ่งใหญ่
แต่ยังหายใจ…แม้ไม่มีใคร
ยังเชื่อในแสงรำไร ว่ามันจะกลับมาสว่างใหม่
เพราะแม้ในความว่างเปล่า
ชีวิตยังเขียนเรื่องราวของเรา…ได้เสมอ
文本歌词
เหมือนยืนอยู่กลางเมืองที่ไม่มีใครมีคนมากมายแต่ใจมันกลับเงียบงันแสงไฟก็ยังสว่าง แต่ในใจฉันมืดมนจนไม่รู้จะก้าวไปทางไหนถามตัวเองซ้ำ ๆ ว่าฉันอยู่เพื่อใครในวันที่ไม่มีแม้เสียงของหัวใจเงียบเกินไป จนกลัวจะลืมหายใจและลืมว่าครั้งหนึ่งฉันเคยฝันอะไรไว้มันว่างเปล่า…ในใจที่เคยมีไฟมันเงียบงัน…ในฝันที่เคยยิ่งใหญ่แต่ยังหายใจ…แม้ไม่มีใครยังรออะไรสักอย่าง ที่จะปลุกฉันให้ลุกขึ้นใหม่เฮ้, โลกไม่ได้ใจร้าย มันแค่ไม่ได้ใจใครทุกคนก็เคยหลงทาง เคยล้ม เคยร้องไห้ไม่มีใครเข้มแข็งตลอดไปแต่ถ้าเรายังหายใจ แปลว่ายังไม่สายใช้ความว่างเปล่าเป็นผืนผ้าใบระบายความฝันแม้มือจะสั่นไหวชีวิตไม่ต้องสมบูรณ์แบบก็ได้ขอแค่มีความหมายในแบบของเราอย่าปล่อยให้ความเงียบกลืนเราไปแม้ไม่มีคำตอบ แต่การเดินต่อคือสิ่งยิ่งใหญ่มันว่างเปล่า…ในใจที่เคยมีไฟมันเงียบงัน…ในฝันที่เคยยิ่งใหญ่แต่ยังหายใจ…แม้ไม่มีใครยังเชื่อในแสงรำไร ว่ามันจะกลับมาสว่างใหม่เพราะแม้ในความว่างเปล่าชีวิตยังเขียนเรื่องราวของเรา…ได้เสมอ
